28 februari bezoek van Elly van Gelderen(door Lotte Rijkaart van Cappellen) 

Het verhaal van Elly van Gelderen

Elly van Gelderen had een boek geschreven

dat boek heet:  Hein en Jonna op de steenplaats

het gaat over kinderarbeid  op de steenplaats.

Om het boek te schrijven moest Elly van Gelderen mensen

 interviewen. Ze had ook een man geinterviewd die

over Jonna vertelde. Dus ze kwam in het boek.

Het moest een jongens en meisjes boek worden,

 dus moest er nog een jongen in, en die heette

Hein.

nu komt  het verhaal

 Van de driehonderd mensen moesten 67 eigenlijk naar school.

Ze slapen in stro net als varkens.

Ze eten vieze pap en het goedkoopste brood.

En haalde water uit de sloot, maar

ze gebruikten het ook als wc dus het was vuil.

Ze hadden een klein tuintje waarop ze groenten en fruit verbouwden,

en een dier om vet te mesten. De oude mensen die niet meer konden werken

moesten in het tuintje werken.

De meesten mensen moesten werken in steenfabrieken en in touwbanen.

Ze moesten op de steenfabrieken soms s’ avonds hun bed uit om de stenen te bedekken tegen de regen, want anders werden de stenen niet hard. In de steenfabrieken was het het drukst, dus er werkten het meeste kinderen en vrouwen en mannen.

 Op de touwbanen moesten ze heel de tijd aan een wiel draaien.

Het was erg zwaar werk.

Maar er waren ook boerderijslaven en schipperskinderen.

Ze vonden dat dood gewoon maar ze moesten ook hard werken.

Zelfs kinderen van 4\5 jaar werkten er. Ook al was je doodziek je moest werken.

Ze konden dat beetje geld niet missen.

Zelfs toen er een wet kwam: het wetje van Van Houten, bleven ze werken.

Kinderarbeid werd iets minder maar het bleef veel.

Meneer Lalleman was ook tegen kinderarbeid. Enhij hielp het te stoppen.

En toen kwam de leerplicht. Daar stond in dat je naar school moest van

4 tot 12 jaar leerplicht. Dat was in 1900.